مدیدی طول کشید تا قوه خوب تخلیم را دریابم. در ذهنم می سازمت، در رویاها به سراغم می آیی..
پ.ن1: دقیقا وقتی که فکر می کنی بالاتر از سیاهی رنگی نیست، حقیقت از پشت بیخ یقه ات را می چسبد تا نشانت دهد گاهی چقدر ناباورانه تمام باورهایت می توانند رنگ ببازند و چطور همه آموخته هایت و شناخت هایت می توانند غریبه شوند. من اینک دوباره در آغازین یکمین سال دیگری ایستاده ام..
پ.ن2: ایام هجر را گذراندیم و زنده ایم / ما را به سخت جانی خود این گمان نبود..