تو زندگی اون قدر اتفاقات جور و واجور برات می افته که همه عمرتو صرف اونا می کنی تا بتونی حلشون کنی ولی وقت نمی گذاری که درست و حسابی نگاهی به چهره خود زندگی بندازی. اگه فقط یه ذره از لای پلکهای نیمه بازت به چهره اش نظر بندازی، تازه چشمکشو می بینی و متوجه می شی، همه چی فقط یه شوخی بوده که زیادی جدیش گرفتی!
تازه می فهمی، چه چیزهای مهمی تا حالا توی نقطه کورت قرار گرفته بوده و اونها رو ندیده بودی و اون وقته که یاد می گیری به جای دل سپردن به بازیها و تلاش برای حل معمای زندگی، فقط به شوخی هاش بخندی تا دیگه روزی برات پیش نیاد که مبهوت چشمکش بشی..