بی حوصله بودم. گفتم تی وی رو روشن کنم و بر اساس، هر چه پیش آید خوش آید، یه چیزی ببینم تا حالم عوض بشه. شبکه ام بی سی، در حال پخش فیلمی به اسم Love's Brother بود. داستان فیلم، در مورد عشق و تقدیره. دو برادر ایتالیایی ساکن استرالیا که یکی، ظاهرا دختری رو دوست می داره و دیگری، بخاطر چهره سرد و بی روحش، موفق به دریافت جواب بله از هیچ دختری نشده و با وجود پایبندیش به اصول اخلاقی، در آخرین نامه درخواست ازدواجش از دختران ایتالیایی، عکس جذاب برادرشو به جای تصویر خودش پست می کنه!
قصدم تعریف فیلم نبود ولی چیزی که برام جالبه، اینه که این فیلم، عاری از صحنه های هماغوشی رایج در فیلمهایی مثل بیمار انگلیسی هست. صحنه هایی که از دید من، اصلا نماد عشق تقدیس شده نیست. عشق مقدس، بی مرزه ولی چون پاکه، حتی خواستنش هم، دارای محدوده است. پر از شرمه. پر از وفاداریه. ولی خواست های نفسانی، بی حد و حصره. سرکشه و طغیان می کنه. هیچ اصولی نمی شناسه، آن چنان که، چند صباحی بعد فروکش کردن، حتی معشوق فراموش می شه.
هیچی، فقط می خواستم بگم، این فیلم ساده، منو تحت تاثیر قرار داد.
پی نوشت: خواهشا نیایید بگید، بیمار انگلیسی، فیلم تحسین شده 7 اسکاری و عاشقانه ای برای تمام فصول هست. چون من، اسم خواست های افسار گسیخته این فیلمو، عشق نمی زارم.