سبک نامه یک سمک

یک ماهی آزاد

سبک نامه یک سمک

یک ماهی آزاد

باز هم هذیان!

 

بهم می گه، این قدر شور تغییر نداشته باش. مگه تو سر پیازی یا ته پیاز؟ بهش می گم، عزیزم، من نه سر پیازم، نه ته پیاز. هیچ کدوم از ما، نه سر پیازیم، نه ته پیاز ولی تک تک ما با هم، تمام بدنه پیازو می سازیم! پس راس همه چیز، ما هستیم و باید، جناب پیاز به حرف ما توجه کنه!  

 

پی نوشت 1: همیشه کمال رو در آرامش می دونستم و امروز به این نتیجه رسیدم که هنوز تا این آرامش فاصله زیادی دارم و همچنین تا کمال. 

  

پی نوشت 2: از زمانی که به سخنان آقای مخملباف گوش دادم، به فکر فرو رفته ام. واقعا ما در کجا زندگی می کنیم؟؟ البته هر چند که الان معتقدم سکوت جایز نیست ولی هم چنان اصرار دارم، اغتشاش بی هدف، باعث از دست دادن مطالبات اصلی و منجر به ایجاد خفقان بدتری خواهد شد. مهمترین چیزی که باید بدست آورد، اتحاد بین توده های مردمه که مدتهاست فراموش شده..

 

چه کسی می خواهد، من و تو ما نشویم 

من اگر ما نشوم، تنهایم 

                              تو اگر ما نشوی، خویشتنی 

از کجا که من و تو، شور یکپارچگی را در شرق، باز بر پا نکنیم؟ 

از کجا که من و تو، مشت رسوایان را وا نکنیم؟ 

من اگر برخیزم 

                   تو اگر برخیزی 

                                     همه برمی خیزند 

من اگر بنشینم 

تو اگر بنشینی 

چه کسی برخیزد؟  

                             چه کسی با دشمن بستیزد؟ 

                                                                            چه کسی پنجه در پنجه هر دشمن بیاویزد؟